بر مبنای آموزههای اسلامی، پدر و مادر وظیفه اصلی فرزند پروری را بر عهده دارند.
در این مقاله در ابتدا سبکهای رایج فرزند پروری مورد بررسی شده در ادامه دیدگاه اسلام در مورد سبکهای فرزند پروری آمده است.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که سبک مقتدرانه نزدیکترین شیوه به روش تربیتی اسلام است.
پس
پیش از هر چیز با خودتان فکر کنید، ببینید خود شما روش فرزند پروی خود را
چگونه توصیف می‌کنید؟ آیا یک پدر یا مادر سختگیر و کنترل‌کننده هستید،
همیشه سعی کردید مهربان و مسیولیت‌پذیر باشید یا از آن دسته والدینی هستید
که به قول معروف فرزند خود را لوس می‌کند و بندرت تنبیه را در دستور کار
خود قرار می‌دهید؟ یکی از این روشهای فرزند پروری، فرزند پروری مقتدرانه
است.
شاید اسم سبک فرزند پروری مقتدرانه کمی ترسناک و خشن بهنظر بیاید و شما را از انتخاب این روش منصرف کند.
در این صورت شاید شما این شیوه را با شیوه فرزند پروری مستبدانه اشتباه گرفته باشید.
اما واقعا فرزند پروری مقتدرانه چگونه است و چطور می‌توان را در زندگی و برای تربیت کودک خود اجرا کنید.
هیچ کس این اعتقاد را ندارد که فرزند پروری کاری ساده است.
وقتی فرزندان به سالهای نوجوانی قدم می‌گذارند، نزاع و درگیریها آغاز می‌شوند.
عوامل
تهدید کننده زیادی وجود دارند که می‌توانند بر ایمنی و سلامت فرزندان
تاثیر منفی بگذارند و متاسفانه، منابع سودمند و واقع بینانه اندک هستند و
در دسترس نیستند.
منبع : مقاله شیوه های فرزند پروری
در چند سال گذشته به دلیل فشارهای اجتماعی، فرهنگی و رقابتی میزان علاقه سازمانها به کارآفرینی سازمانی افزایش یافته است.
اهمیت کارآفرینی به خاطر ارزش‌‌هایی است که به اشکالگوناگون ایجاد می‌شود.
کارآفرینی سازمانی برای بقا، رشد، سودآوری و نوسازی در سازمانها بسیار حیاتی است.
مبنای کارآفرینی سازمانیشناسایی فرصت و بهره برداری از آن است، که این خود به تحقق اهداف سازمانی کمک می‌کند.
به همین دلیل سازمانهای مختلف در حالترویج فعالیتهای کارآفرینانه در میان کارکنان خود هستتتند.
در
جهان امروز تفکر نوآوری و کارآفرینی و استفاده از آن در سازمانها
امریاجتناب ناپذیر است، با نظر به اینکه کا رآفرینی سازمانی بحثی نو
می‌باشد و اهمیت آن در رشد و توسعه سازمانها روز به روز برای مدیران
وکارکنان و صاحبان قدرت روشن‌تر می‌شود.
بنابراین به منظور تحقق این امر
باید فعالیتهای کارآفرینانه را در سازمانها ترویج داد و روحیه کارآفرینی
را در تصمیم گیرندگان و کارکنان سازمان پرورش داد و درنهایت محیطی
کارآفرینانه را در سازمان حاکم کرد.
این امر مستلزم شناخت تبیین و تشریح مفهوم و فرآیند کارآفرینی سازمانی است.
در دهه گذشته مطالعات انجام شده در مورد کارآفرینی سازمانی به سرعت افزایش یافته است.
کارآفرینی سازمانی شامل چهار بعد نوآوری، ریسک‌پذیری، پیشگامی و رقابت تهاجمی است.
در
سازمانها، کارآفرینی سازمانی با هدف توسعه عملکرد دنبال می‌شود که در
سودآوری و افزایش تولید و ارتقا عملکرد اقتصادی شرکت نقش اساسی دارد.
شرکتها برای حفظ مزیت رقابتی خود در درازمدت مجبور به توسعه تعهد خود به کارآفرینی سازمانی هستند
منبع : کارآفرینی سازمانی
توسعه شهری بهطور عام در کشور و بهطور خاص در تهران بر اثر بازتاب فضایی
اسکان غیر رسمی ناپایدار شده است این امر را نه می‌توان به امید خود رها
نمود و نه با برخوردی مقطعی، گزینشی و پراکنده کاری پاسخگوی آن بود.
پیدایش
اسکان غیر رسمی گویای وجود موانع ساختاری و ناکارآمدی سیاستهای کنونی
در تامین مسکن و خدمات رسانی لازم مرتبط با آن برای اقشار کم درآمد شهری در
سطح کلان است.
همچنین در سطح خرد نیز ضعف مدیریت شهری، وجود منابع
نامشروع گروههای ذی نفع و ذی نفوذ محلی و برخوردهای غیرقانونمند در
پذیرش یا رد این سکونتگاه ها، مساله را تشدید نموده است و در راستای حل
مسایل این گونه سکونتگاهها برنامه ریزی دقیق و صحیحی به منظور ساماندهی و
توانمندسازی آنها ضرری است.
از اوایل قرن بیستم که پیدایش سکونتگاه‌های غیر رسمی مورد توجه جدی قرار گرفت رویکردهای مختلفی برای درمان بخشی اسکان غیر رسمی در دستور کار قرار گرفت.
یکی از این رویکردهای حل اساسی این چالش شهری توسط حکمروایی خوب شهری است.
حکمروایی
خوب شهری تضمین می‌کند که اولویت‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی
مبتنی بر اجماع وسیعی در جامعه باشد و صدای فقیرترین و آسیب پذیرترین طبقات
که بوجود آورنده سکونتگاه‌های غیر رسمی هستند؛ درباره تخصیص منابع توسعه
شنیده شود.
از این رو در مقاله حاضر سعی بر این است مولفه‌های تاثیرگذار سکونتگاه‌های غیر رسمی به عنوان یک چالش اساسی در حوزه شهری و نقش آفرینی نامطلوب آن بر حکمروایی خوب شهری مورد بررسی قرار گیرد.
امروزه
پدیده سکونتگاه‌های غیر رسمی و بطور کلی بافتهای نابسامان شهری در
کشورهای جهان اعم از توسعه یافته و در حال توسعه، تبدیل به یک مسیله مهم
مدیریت شهری شده است.
مشکل عمده سکونتگاه‌های فرودست و فقیرنشین، کمبود امنیت است.
امن سازی فضاهای شهری یکی ازضرورت‌های اساسی هر شهر مطرح می‌شود.
به همین دلیل، بسیاری از تلاش‌ها به دنبال کاهش وقوع جرم ازطریق طراحی محیطی می‌باشند.
با
توجه به مشکل ذاتی که سکونتگاه‌های غیر رسمی در زمینه امنیت فضاهای شهری
با آن مواجه اند، شناسایی اصول و معیارهای طراحی شهری و طراحی محیطی در
طراحی فضاهای سکونتی امن، به منظور ارتقا امنیت، اصلی‌ترین هدف این پژوهش
قرار گرفته است.
منبع : سکونتگاه های غیررسمی